چگونه عکس مینیمال بگیریم؟

اول از همه بیاید تا باهم ببینیم که اصلا عکاسی مینیمالیسی چی هست؟

عکاسی مینیمالیستی شکلی از عکاسی است که با سادگی شدید و سخت متمایز می شود. عکاسان مینیمالیستی معمولاً به جای رنگ، الگوها و اطلاعات فراوان، تنها بر روی یک موضوع خاص تمرکز می کنند.

عکاسی مینیمالیستی برخاسته از مفهوم مینیمالیسم در هنر است، که سبکی است که توسط بسیاری از هنرمندان قرن بیستم استفاده می شود. این سبک بر استفاده از حداقل تعداد عناصر ترکیبی تأکید دارد: رنگ، اشیا، اشکال و بافت. هدف عکاسی مینیمالیستی بیان یک مفهوم به منظور ایجاد یک تجربه بصری متمایز یا برانگیختن واکنش احساسی از بیننده است.

تاریخچه:

عکاسی مینیمالیستی از جنبش هنری اولیه آن سرچشمه می گیرد. مینیمالیسم، که جنبشی در دهه 1950 بود که در ایالات متحده ظهور کرد، همچنین به عنوان هنر مینیمالیست، هنر تقلیل یا هنر ABC شناخته می شود. همانطور که از نام آن مشخص است، مینیمالیسم – که از کلمه حداقل سرچشمه می گیرد، به معنای کوچکترین یا کمترین مقدار مورد نیاز است. در دنیای هنر، مینیمالیسم از مقدار محدودی از عناصر برای ساختن اثر مورد نظر استفاده می کند. به طور کلی، مهم ترین ویژگی این سبک، سادگی، رویکرد بی طرفانه و بی طرفانه نهایی آن است. به عنوان مثال، هنرمندی که از مینیمالیسم استفاده می کند معمولاً از مقدار محدودی از رنگ ها همراه با موضوع ساده شده در ساخت اثر هنری استفاده می کند. هنرمندان بر ایده سادگی و سادگی در خلاقیت خود تمرکز می کنند و حرکت حاصل از آن منبع الهام بسیاری برای هنرمندان دیگر در دهه های بعد بوده است.

مینیمالیسم به عنوان یک جنبش هنری برای اولین بار در دهه 1950 شکل گرفت. همچنین به عنوان هنر تقلیل دهنده، هنر ABC و هنر مینیمالیست شناخته می شود. این حرکت اجسام خود را با کمترین مقدار رنگ، شکل و بافت حذف می کند تا جلوه مورد نیاز را ایجاد کند. کاهش رنگ، خطوط و فرم به حداقل مقدار در ترکیب آن، هدف اصلی هنرمندان مینیمالیست است. مهم ترین ویژگی های این جنبش هنری عبارتند از: سادگی (در جایی که از موضوعات بیش از حد استفاده نمی شود)، تکرارها (که در آن هنرمندان از رنگ ها و خطوط تکراری در آثار هنری استفاده می کنند)، اشکال هندسی (که در آن مستطیل ها و دایره ها اغلب در نقاشی به کار می روند تا حس سادگی و انسجام را منتقل کنند). از دیگر ویژگی‌های مهم می‌توان به استفاده بسیار کم از مواد، لوازم و سایر نمادها در ایجاد ترکیب اشاره کرد. به عنوان مثال، تصاویر سیاه و سفید نمایشی از سبک مینیمالیستی هستند زیرا رنگ برای به حداقل رساندن حواس پرتی کاهش می یابد. مینیمالیسم به عنوان یک مفهوم در هنر می تواند به دهه 1900 بازگردد. تأثیرات مینیمالیسم امروزه هنوز در زمینه های متنوعی مانند عکاسی، طراحی، مجسمه سازی و معماری به کار می رود.

کمتر، بیشتر

عکاسی مینیمالیستی بر سادگی تمرکز می کند و سبک هنری آن را می توان با نقل قول “کمتر، بیشتر” در بر گرفت. عکاسان مینیمالیست با کنار گذاشتن تمام اجزای غیر ضروری در خلق آثار خود به این اثر دست می یابند. این اصل در عکس‌های مینیمالیستی مختلف نشان داده می‌شود، به عنوان مثال، هنگام ثبت یک کوه یا اقیانوس در دوربین، کل مناظر به عنوان یک فضای وسیع بزرگ ارائه می‌شود. جای خالی و خالی بودن فضای نشان داده شده، مخاطب را قادر می‌سازد تا به جای گنجاندن ورودی‌ها و بینش‌های عکاس، نسخه‌ای از تفسیر و درک خود را تصور و بسازد. به منظور گسترش و تمرکز بر روی فضای گسترده، به حداقل رساندن عناصر متضاد مانند افراد یا ساختمان‌ها بسیار مهم است. انجام این کار حس بی ثمری و مهجوریت را منتقل می کند که فضایی تئاتری و تجربه بصری ایجاد می کند. بنابراین، یک عکس مینیمالیستی اغلب در صبح زود، طلوع خورشید یا تاریکی شب گرفته می شود. این تضمین می کند که صحنه با شلوغی پر نمی شود و ترکیب بندی کلی منظم و ساده به نظر می رسد.

“به عنوان یک رویکرد در عکاسی، عکاسی مینیمالیسم یا مینیمالیسم می تواند توسط عکاس در همه ژانرها گرفته شود. مهم نیست که شما یک عکاس پرتره، معماری، منظره و غیره باشید، عکس های مینیمالیستی همیشه یک گزینه هستند تا زمانی که نگاهی مینیمال به سوژه ها داشته باشید.

عکاسی مینیمالیستی اغلب به یک سوژه در ترکیب بندی خود توجه می کند و از طبیعت به عنوان پس زمینه خود استفاده می کند. برخی از موضوعات معرف شامل الگوهای هندسی، خطوط و بافت‌ها هستند که می‌توانند بین یک سیب، یک کوه یا یک پل قرار بگیرند. اگرچه این سبک از عکاسی برگرفته از جنبش هنری در اوایل دهه 1950 است، اما تأثیر آن در اشکال مختلف عکاسی دیجیتال به نمایش گذاشته شده است.

چگونه عکس مینیمالیستی بگیریم؟

1. از ترکیب بندی در عکس های مینیمالیستی استفاده کنید، از اجزای تشکیل دهنده عکاسی مینیمالیستی، ترکیب بندی یکی از مهمترین آنهاست. همچنین یکی از ساده ترین ها برای تنظیم است. تصاویر مینیمالیستی معمولاً تا حد امکان دارای عناصر کمتری هستند. گاهی اوقات یک موضوع در برابر یک پس زمینه ساده تنها چیزی است که برای گفتن یک داستان نیاز دارید. به اطراف حرکت کنید تا ترکیبی بسازید که سادگی را منتقل می کند اما چشم را به خود جلب می کند و بیننده را جذب می کند.

 

2. استفاده از فضای منفی، افزودن فضای منفی مهمترین مفهوم ترکیب بندی مینیمالیستی است.

این به استفاده از فضای اطراف یک عنصر در یک تصویر اشاره دارد. این فضا معمولا از نظر ترکیب و بافت ساده است. بر موضوع تاکید می کند و باعث جذابیت بیشتر آن می شود.فاصله می تواند هم در پیش زمینه، هم در سطح میانی و هم در پس زمینه ظاهر شود.

گاهی اوقات فضا می تواند موضوعی را برای خود ایجاد کند. اما همیشه اینطور نیست و برای تصاویر مینیمالیستی ضروری نیست.

باید از آن به‌عنوان راهی برای برجسته‌کردن عنصر لخت و ضروری عکس مینیمالیستی استفاده کنید.

به عنوان مثال، در یک منظره مینیمالیستی، می توانید یک درخت را با استفاده از محیط اطراف آن در یک ترکیب گسترده برجسته کنید.

3. از خطوط برای ایجاد جسارت و هدایت چشم بیننده استفاده کنید، خطوط تمیز و اشکال ساده راه دیگری برای ایجاد تصاویر جذاب و در عین حال حفظ حس سادگی هستند.

خطوط اصلی، چه افقی، چه عمودی یا مورب، کمک می کنند تا چشم بیننده به سوژه شما هدایت شود. ترکیبی از کنتراست رنگ و خطوط می تواند یک تجربه تماشای قدرتمند را ارائه دهد. خطوط اصلی ممکن است حتی نیازی به موضوع نداشته باشند. گاهی اوقات خطوط خود سوژه هستند.

 

4. از تقارن برای افزایش سادگی استفاده کنید، ترکیبات متقارن جذاب هستند زیرا می توانند هارمونی و حس یکپارچگی را ایجاد کنند.

می تواند نظم و تعادل یک صحنه را افزایش دهد. همچنین سوژه را که معمولا در وسط تصویر قرار دارد در امتداد خط تقسیم برجسته می کند.

قانون یک سوم در عکاسی رایج است. و اغلب می گوییم که باید تصویر را بر اساس نسبت طلایی بسازیم.

اما وقتی از تقارن استفاده می کنید، قرار دادن سوژه در وسط قابل قبول است.

5. از پترن(بافت) ها استفاده کنید، الگوها و بافت راه عالی دیگری برای تولید عکاسی ساده و قدرتمند مینیمالیستی است. یک بافت زمانی که به عنوان یک عنصر پرکننده قاب یا به عنوان یک الگوی تکراری استفاده می‌شود، می‌تواند به موضوع تبدیل شود. که هر دو را می توان در طبیعت یافت.

با زوم کردن روی اشیاء به اندازه کافی نزدیک برای دیدن بافت آنها، به خود بافت اجازه می دهید تا کانون تصویر شود. امکانات بی حد و حصری برای این اثر هم در صحنه های مصنوعی و هم در صحنه های طبیعی وجود دارد.

استفاده از یک شی یا سوژه بافت دار در برابر پس زمینه صاف و ساده، تأثیر این افکت را به حداکثر می رساند.

به جای رنگ، بافت به عنوان کنتراست مورد نیاز عمل می کند تا تصویر را بی نظم و در عین حال برای چشم بیننده جالب کند. در نهایت می توانید با آنها حس هماهنگی و انتزاع ایجاد کنید.

6. از رنگ های متضاد و مکمل برای متمایز شدن استفاده کنید، کنتراست رنگ می تواند عکاسی مینیمالیستی را قدرتمند و منحصر به فرد کند. سعی کنید ترکیب رنگ هایی را پیدا کنید که برای چشم خوشایند هستند، مانند مجموعه های متضاد سیاه و سفید یا تیره و روشن.

روش دیگر برای عکاسی مینیمالیستی استفاده از رنگ های مکمل است. رنگ های مکمل به طور مستقیم روی یک چرخه رنگ استاندارد در مقابل یکدیگر قرار می گیرند.

برای مثال، یک گل زرد کم رنگ در دریایی از بوته های سبز ممکن است جذابیت خاصی ایجاد نکند. اما یک گل قرمز روشن در میان همان مزرعه سبز برجسته خواهد شد. این به این دلیل است که قرمز و سبز در یک چرخ رنگ تقریباً در مقابل یکدیگر قرار دارند. ترکیب رنگ های مکمل می تواند تصاویر جذابی ایجاد کند.

هیچ کمبودی در ترکیب برای انتخاب وجود ندارد. برخی از پرکاربردترین ترکیب ها شامل سایه های بنفش و زرد، قرمز و آبی و نارنجی و آبی است.

7. سیاه و سفید عکس بگیرید، یک عکس سیاه و سفید می تواند برای عکس های مینیمالیستی فوق العاده قدرتمند باشد. حذف تمام رنگ ها، تصویر را به موارد ضروری آن کاهش می دهد.

در عکاسی سیاه و سفید، صحنه های روزمره می توانند بسیار متفاوت تر به نظر برسند. به عنوان مثال، خارج کردن رنگ ها از یک منظره یا هر موجود زنده ای می تواند جنبه کاملا جدیدی را افزایش دهد. شما باید بیشتر بر روی خطوط و شکل یک موضوع تمرکز کنید تا ماهیت آن. می تواند آن را کمتر زنده و ساکن کند. عکاسی بی جان می تواند بهترین ترکیب با سیاه و سفید باشد تا حس مینیمالیسم را تقویت کند.

برای عکس های مینیمالیستی به چه نوع تجهیزاتی نیاز دارید؟
یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های ذهنیت «کمتر، بیشتر» مینیمالیسم این است که توانایی استفاده از حداقل تجهیزات را نیز معرفی می‌کند.

دوربین گوشی های هوشمند عالی هستند. برخی از آنها حتی بهتر از دوربین های سطح ابتدایی هستند.

گوشی های هوشمند هنوز هم از نظر عمق میدان و تاثیر بوکه از DSLR عقب هستند. حسگرهای کوچک مورد نیاز برای تلفن های همراه به سادگی توانایی ثبت جلوه های بوکه صاف را ندارند.

اما، این موضوع برای عکاسی مینیمالیستی نیست، زیرا بوکه مورد نیاز نیست. خطوط تمیزتر و کنتراست‌های واضح‌تر مورد نیاز برای تصاویر مینیمالیستی در واقع بدون بوکه راحت‌تر تولید می‌شوند.

بنابراین شما بیش از هر زمان دیگری دلیلی برای بیرون کشیدن تلفن و شروع به ساختن عکس های مینیمالیستی دارید!

نتیجه
عکاسی مینیمالیستی یک راه عالی برای ایجاد تصاویر زیبا و آرامش بخش است.

با نکاتی که از این مقاله آموخته اید، آماده هستید تا عکس های مینیمالیستی را شروع کنید.

عکاسی خود را ساده نگه دارید. یک رویکرد مینیمالیستی ثابت می کند که کمتر می تواند بیشتر باشد!